 |
| ตัวอย่างบางเล่มของนิตยสารผีในเมืองไทย |
นิตยสารผีต่างๆที่กระจายอยู่ตามแผงหนังสือทั่วประเทศ มีหลากหลายฉบับ แต่ละฉบับก็มีความสยองเต็มรูปแบบรอให้นักอ่านทั้งหลายเลือกซื้อตามใจปรารถนา เพราะฝีมือการทำนิตยสารผีของแต่ละสำนักพิมพ์ไม่เป็นรองซึ่งกันและกัน ดังนั้นนักอ่านพันธุ์แท้หลายคนของนิตยสารผีถึงขนาดซื้อทุกปกทีเดียว
นิตยสารผีตามแผงหนังสือบอกให้รู้ว่า นักอ่านยังคงให้การตอบรับอย่างล้นหลาม เห็นได้จากมีนิตยสารผีเกิดใหม่อยู่เสมอ ในทางกลับกันก็จะเห็นนิตยสารผีบางฉบับหายไปจากแผง เป็นผลมาจากวังวนของเศรษฐกิจที่ไม่คงที่ อย่างไรก็ตาม แผงหนังสือก็ไม่เคยขาดแคลนนิตยสารผี เพราะยังคงมีกลุ่มคนผลิตนิตยสารผีแบบมืออาชีพคอยทำป้อนแผงหนังสือเสมอ
เมื่อนิตยสารผียังมีนักอ่านนิยมซื้อเป็นหนังสือสามัญประจำตัวมาตลอดตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ทำให้แวดวงผู้ผลิตนิตยสารผีเริ่มค้นหากลยุทธ์เพื่อเอาชนะใจนักอ่าน ดังนั้นนิตยสารผีหลายปกมีการเคลื่อนไหวและเปลี่ยนแปลงเสมอ ตั้งแต่รูปเล่มและเนื้อหาที่ปรับปรุงไปตามกระแสความนิยมของนักอ่านขาประจำและขาจร
แน่นอนว่า ปรากฏการณ์ดังกล่าวที่เกิดขึ้นในแวดวงนิตยสารผี ย่อมส่งผลดีนักอ่านเพราะจะได้รับอานิสงค์ของการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา นักอ่านอาจเบื่อหน่ายเนื้อหาและรูปเล่มที่ย่ำอยู่ในวังวนเดิมๆของนิตยสารผีเล่มโปรด เมื่อได้พบความแปลกใหม่คงจะพอใจมากขึ้น แม้ตอนแรกอาจไม่สบอารมณ์บ้างก็ตาม แต่เมื่อการปรับปรุงไปในทางที่ดีขึ้น สุดท้ายนักอ่านนิตยสารผีก็พอใจอยู่ดี
นิตยสารผีตามแผงหนังสือ นอกจากจะแข่งขันกับผู้ผลิตในแวดวงเดียวกันแล้ว ยังคงต่อสู้กับนิตยสารแนวอื่นๆอีกมาย ดังนั้นการแย่งพื้นที่บนแผงหนังสือจึงเป็นการต่อสู้กันค่อนข้างรุนแรง เพราะพื้นที่ใดสะดุดตาของลูกค้ามากที่สุดก็ต้องพยายามเอาสินค้าของตนไปวางให้ได้ แต่ในความเป็นจริงสังคมไทยยังคงมีอคติกับนิตยสารผี ทำให้นิตยสารผีถูกจัดให้เป็นสินค้าลำดับสุดท้ายบนแผง ดังนั้นนักอ่านที่เพิ่งเข้ามาสู่วงการจะซื้อนิตยสารผีต้องใช้ความพยายามประมาณหนึ่ง ส่วนนักอ่านนิตยสารผีแฟนพันธุ์แท้สำหรับเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหา เพราะรู้จักมุมวางนิตยสารผีบนแผงเป็นอย่างดี
ผู้ผลิตนิตยสารผีที่รู้จักการจัดวางพื้นที่บนแผงหนังสือจึงพยายามทำสินค้าของตนให้โดดเด่นและสะดุดตานักอ่าน ดังนั้นการออกแบบปกนิตยสารผีจึงเป็นเรื่องท้าทายอย่างหนึ่งของผู้ผลิต สีสันและความสยองที่ปรากฏบนแผงหนังสือจะเป็นตัวช่วยในการตัดสินใจซื้อของนักอ่านทั้งประเภทขาจรและขาประจำ แน่นอนว่าผู้ที่อ่านหลายคนตัดสินใจซื้อนิตยสารผีเพื่อความบันเทิงเป็นอันดับแรก ดังนั้นเขาจึงใช้เวลายืนอยู่หน้าแผงหนังสือเพื่อเลือกสินค้าไม่มากนัก นิตยสารผีที่ปกมีสีสันสะดุดตาจึงได้เปรียบในจุดนี้
นักอ่านที่ชื่นชอบนิตยสารผี สิ่งที่คาดหวังเมื่อควักเงินซื้อนิตยสารผีเล่มโปรดก็คือความสยอง ผู้ผลิตสินค้าจึงควรมอบสิ่งที่นักอ่านต้องการตั้งแต่วินาทีแรกเห็น เพราะนิตยสารผีมีเพียงเสี้ยวนาทีที่จะสะดุดตานักอ่านบนแผงหนังสือ การแย่งชิงนักอ่านในลักษณะจู่โจมเช่นนี้จึงเป็นเรื่องน่าสนใจพอๆกับเนื้อหาความสยองภายในนิตยสารผี
หากมองดูเส้นทางของนิตยสารผีที่ผ่านมาในอดีต เราจะเห็นตลาดยังคงมีแนวโน้มไปได้เรื่อยๆ แม้จะไม่ตื่นตัวเหมือนหนังสือประเภทพาฝันของวัยรุ่น และประเภทแฟนตาซี แต่หนังสือผีก็ไม่เคยขาดหายไปจากตลาดหนังสือของเมืองไทย เห็นได้จากในอดีตจนถึงปัจจุบันบ้านเรามีนักเขียนที่เป็นตัวตายตัวแทนสืบทอดกันมาอย่างต่อเนื่อง เริ่มตั้งแต่ยุคนักเขียนระดับปรมาจารย์อาทิ ครูเหม เวชกร สง่า อารัมภีร์ มนัส จรรยงค์ อ.อุดมการณ์ และใบหนาด เป็นต้น ปัจจุบันยังมีนักเขียนผีหน้าใหม่หลายคนที่ฝีมือขั้นเยี่ยม โดยเฉพาะนิตยสารผีทั้งหลายได้สนับสนุนให้มีสนามลงผลงานอยู่เสมอ
นับว่าแวดวงหนังสือผี ทั้งผู้ผลิต นักเขียน และนักอ่าน ล้วนมีส่วนช่วยประคับประคองให้หนังสือผีอยู่คู่เมืองไทยตลอดไป แน่นอนว่าผลกำไรที่ได้จากตลาดหนังสือผี ทั้งนิตยสาร และพอกเก็ตบุ๊ค ไม่มีมากนัก ต่างจากภาพยนตร์หรือละครทีวีที่มีผู้ชมล้นหลาม ถึงอย่างไรหนังสือผีทั้งในรูปแบบของนิตยสารหรือพอกเก็ตบุ๊ค ก็ยังคงต้องการลมหายใจเพื่อไม่ให้หายไปจากตลาดหนังสือเมืองไทย
อีกประเด็นที่น่าเป็นห่วงก็คือหนังสือผีที่แปลมาจากต่างประเทศ ในระยะหลังนี้มักจะเข้ามาตีตลาดเสมอ ดูเหมือนทุกเล่มจะประสบความสำเร็จกันถ้วนหน้า ยกตัวอย่าง ริง คำสาปมรณะ ผลงานจากประเทศญี่ปุ่น ได้รับความสนใจจากนักอ่านชาวไทยจนต้องพิมพ์ซ้ำหลายครั้ง และมีภาคต่อเพื่อโกยเงินจากหนังอ่านอย่างต่อเนื่อง เรื่องนี้เป็นกรณีศึกษาสำหรับผู้ผลิตหนังสือผีในบ้านเรา เพราะตลาดยังคงมีกำลังซื้ออยู่ แต่สินค้าที่ผลิตออกมาดูเหมือนจะไม่ค่อยถูกใจตลาดสักเท่าไรนัก นับว่าเป็นโจทย์ที่ผู้ผลิตต้องขบให้แตกเพื่อแย่งเอาลูกค้ากลับมาอ่านหนังสือผีไทยให้ได้
หากมองที่นิตยสารผีล้วนๆในตลาดหนังสือผี จะเห็นว่าผู้ผลิตจากสำนักพิมพ์ต่างพยายามตื่นตัวอยู่เสมอและพร้อมที่จะปรับปรุง เห็นได้จากการเปิดโอกาสให้นักอ่านแสดงความคิดเห็นสะท้อนกลับมาที่สำนักพิมพ์ทั้งในรูปจดหมาย โทรศัพท์ และอีเมล สิ่งเหล่านี้เป็นการตอบสนองความต้องการของคนอ่าน ทำให้นักอ่านมีส่วนร่วมกับนิตยสารผีที่ตนเองอ่าน นับว่าเป็นกลยุทธ์ทางการตลาดที่ดีในระดับหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นนิตยสารผีเกือบทุกเล่มเปิดพื้นที่รับผลงานของนักอ่านลงตีพิมพ์ในฉบับด้วย แน่นอนว่า เมื่อเห็นผลงานในนิตยสารผีที่ตนเองชื่นชอบ ทำให้นักอ่านติดตามซื้อนิตยสารผีเล่มดังกล่าวอยู่เรื่อยๆ
อย่างไรก็ตาม หากมองภาพรวมของแวดวงนิตยสารผี ดูเหมือนไม่มีการพัฒนาอย่างจริงๆจังๆ ทั้งรูปแบบและเนื้อหา การทำนิตยสารผียังเต็มไปด้วยสูตรสำเร็จ มีภาพน่ากลัว สารคดี เรื่องสั้น นิยาย และประสบการณ์คนเจอผี แน่นอนว่า การทำนิตยสารไม่ว่าแนวไหน ก็ย่อมมีต้นทุนการผลิตที่สูงพอสมควร ดังนั้นการผลิตแต่ละครั้งจึงเป็นไปในลักษณะประหยัดต้นทุน และทำพอขายได้แต่ละงวดๆเท่านั้น เพราะผู้ผลิตก็ไม่มีความมั่นใจในตลาด จึงไม่กล้าลงทุนมากเท่าไรนัก
ปัจจุบันนิตยสารผีที่ทำยอดขายพอเลี้ยงตัวเองได้ ต้องถือว่าประสบความสำเร็จพอสมควร และยิ่งยึดพื้นที่บนแผงหนังสือได้ ก็นับว่าไต่อันดับขึ้นสู่ความสำเร็จได้อีกขั้นหนึ่ง จากนั้นก็ปล่อยให้นิตยสารผีฉบับนั้นๆ พิสูจน์ตัวเองบนแผงหนังสือ หากรูปเล่มและเนื้อหาดีจริง นักอ่านต้องควักเงินซื้ออยู่ดี ดังนั้นเวลาจะเป็นตัวช่วยคัดกรอกคุณภาพของนิตยสารผีอีกขั้นหนึ่ง แน่นอนว่าผู้ผลิตต้องมีส่วนปรับปรุงนิตยสารผีของตนให้ดีขึ้นอยู่เสมอ หากย่ำอยู่กับที่ถือเป็นความล้มเหลวทั้งระบบ
อย่างไรก็ดี ตลาดนิตยสารผีก็มีแสงสว่างให้เห็นอยู่ปลายอุโมงค์บ้าง เห็นได้จากนิตยสารผีเก่าแก่หลายฉบับที่อยู่คู่แผงมายาวนาน ยังคงประกาศยืนยันว่าจะประคับประคองตัวเองให้อยู่รอดในภาวะเศรษฐกิจขาลง ส่วนนิตยสารผีหลายฉบับที่เพิ่งเกิดใหม่ก็น่าเสียดายอย่างยิ่งที่ต้องหายไปจากแผงหนังสือ แน่นอนว่า นักอ่านที่ติดตามให้กำลังใจกับนิตยสารผีเหล่านั้นย่อมใจหายอย่างมาก แต่ผู้ที่คร่ำหวอดอยู่ในแวดวงนิตยสารผีมองเป็นธรรมดา เพราะอดีตถึงปัจจุบันการเวียนว่ายตายเกิดสำหรับนิตยสารผีมีให้เห็นอยู่ประจำ
ย้อนกลับมากล่าวถึงสีสันความสยองของนิตยสารผีบนแผงหนังสืออีกครั้ง แน่นอนว่านิตยสารผีทุกฉบับที่วางรอคนซื้ออยู่บนแผง นอกจากจะแข่งขันภายในแวดวงเดียวกันแล้ว ยังต้องต่อสู้กับนิตยสารแนวอื่น เช่น การเมือง บันเทิง และอีกหลายร้อยปก ดังนั้นปกนิตยสารที่ทำออกมาสะดุดตาคนผ่านแผงมากที่สุดเท่านั้น จึงเป็นสื่อให้คนอ่านเข้ามาจับต้องนิตยสารมากที่สุด ถึงแม้นิตยสารผีจะมีเนื้อหาดีเยี่ยมเพียงใด แต่ปกไม่มีสีสันเลยก็นับว่าล้มเหลวในด้านการตลาด
หัวหนังสือหรือชื่อของนิตยสารผีเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่ทำให้นิตยสารเล่มนั้นประสบความสำเร็จด้านยอดขายหรือไม่ หากมองนิตยสารผีที่วางขายตามแผงหนังสือในปัจจุบัน ถือว่าประดิษฐ์หรือออกแบบได้ดีระดับหนึ่ง ทำให้นักอ่านแยกแยะมองเห็นความแตกต่างระหว่างนิตยสารผีกับนิตยสารแนวอื่นๆได้ดี อีกเรื่องหนึ่งที่นิตยสารผีทำได้โดดเด่นไม่แพ้นิตยสารแนวอื่นๆก็คือ ข้อความโปรยหน้าปกเพื่อเป็นแนวทางให้ผู้อ่านมองเห็นเนื้อหาภายในนิตยสารผีฉบับนั้นๆโดยยังไม่ต้องเปิดอ่านสารบัญ เป็นที่น่าสังเกตว่านิตยสารผีทุกฉบับค่อนข้างพิถีพิถันในเรื่องอักษรที่ใช้ เพราะถูกออกแบบมาเพื่อใช้เฉพาะโปรยปกโดยตรง
สุดท้ายนี้ ขอกล่าวถึงสารบัญนิดหนึ่ง เพราะนิตยสารผีแทบทุกฉบับที่วางขายตามแผงหนังสือในปัจจุบัน ค่อนข้างไม่ได้รับความสนใจจากผู้ผลิตเท่าที่ควร ทั้งที่สารบัญเป็นด่านสำคัญที่ต้องผ่านตานักอ่านเป็นอันดับต้นๆ กล่าวกันว่าทุกคนที่ซื้อนิตยสารผีต้องอ่านสารบัญก็น่าจะถูกต้อง แต่ที่เห็นอยู่คือสารบัญของนิตยสารผีดูจืดๆจางๆพิกล เหมือนกับว่ามีสารบัญไว้บอกเลขหน้าเท่านั้นเอง
ในแง่ของการตลาดแล้ว สารบัญควรต้องออกแบบให้งดงาม หน้าตาสะสวยชวนอ่านเข้าไปถึงข้างในได้ ความไม่รู้บางครั้งทำให้ผู้ผลิตตีบตันอยู่กับความคิดเก่าๆ ถึงอย่างไรก็เป็นที่น่ายินดีสำหรับนิตยสารผีบางเล่มที่เข้าใจออกแบบสารบัญให้เกิดประโยชน์ถึงกับเมื่อผู้อ่านเปิดดูเพียงสารบัญก็ตัดสินใจซื้อนิตยสารผีฉบับนั้นทันที
นิตยสารแนะนำ
